Dzisiejszy wpis dotyczy problematyki świadków w postępowaniu w sprawie o rozwód. Wiele osób sądzi, że samo przedstawienie przed sądem własnych stanowisk stron pozwoli na rozstrzygnięcie nie tylko o zasadności rozwiązania małżeństwa, ale i o losie ich wspólnych dzieci. Postaram się wyjaśnić rolę świadków w sprawie o rozwód oraz wskazać sytuacje, w których powołanie ich będzie moim zdaniem konieczne.

Decydujemy się wnieść sprawę o rozwód, mamy skompletowane załączniki, wniesioną opłatę, sporządzony pozew. Uważamy, że do rozkładu pożycia małżeńskiego przyczynił się nasz partner. Rozwód to „nasza sprawa” i nie chcemy mieszać w to rodzinę, czy przyjaciół – mogą mieć nam za złe, że stawiamy ich w krępującej sytuacji. Rozwód i tak zostanie orzeczony

– taka jest obiegowa opinia o tego rodzaju postępowaniach.

Ustawodawca specyfikę postępowania dowodowego w sprawie o rozwód ukazuje w art. 441 k.p.c., zgodnie z którym przeprowadzenie dowodów w procesie ma na celu przede wszystkim ustalenie okoliczności dotyczących rozkładu pożycia, jak również sytuacji dzieci stron, a w razie uznania powództwa – także przyczyn, które skłoniły do tego stronę pozwaną.

W sytuacji, gdy strony zgodnie wnoszą o rozwód bez orzekania o winie rozkładu pożycia a nie posiadają wspólnych małoletnich dzieci – faktycznie problem świadków w zasadzie jest marginalny. Gdy jedna ze stron wnosi o rozwiązanie małżeństwa z wyłącznej winy drugiej strony, a ta przyznaje co do zasady okoliczności przez nas przytoczone – również przy braku małoletnich zstępnych można zaryzykować niepowoływanie świadków.

Świadkowie wydają się nieodzowni w sytuacji, gdy musimy w istocie dowieść przed sądem, że druga strona jest wyłącznie winna rozkładowi pożycia – czemu ona sama przeczy. W wymienionym przypadku zasadne jest przedstawienie świadków. Z ostrożności procesowej należy wskazywać wymienione osoby już w pozwie – mamy zwykle wiedzę, czy nasz małżonek uzna swoją winę, czy też nie. Należy również pamiętać o regułach procesu w szczególności art. 207 §6 k.p.c., który brzmi: „sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności”.

W przypadku posiadania przez strony wspólnych małoletnich dzieci ustawodawca nakazuje przeprowadzenie postępowania dowodowego w sprawie. Powyższe wynika z art. 442 k.p.c. „jeżeli pozwany uznaje żądanie pozwu a małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może ograniczyć postępowanie dowodowe do przesłuchania stron”. Wskazana okoliczność wymaga po pierwsze: braku posiadania wspólnych małoletnich dzieci, tzn. tych których rodzice są stronami procesu, nie dotyczy to dzieci, które pochodzą ze związków z innymi osobami, po drugie: uznania sądu o braku konieczności przeprowadzenia postępowania, bowiem ustawa wskazuje, że sąd „może” a nie „musi” – co oznacza, że postępowanie nie musi ograniczyć się do przesłuchania stron procesu, a może również mu towarzyszyć przeprowadzenie innych dowodów. Powyższy przepis nie wskazuje, że dowodem tym muszą być świadkowie, natomiast jest to moim zdaniem najlepsze rozwiązanie.

Z przytoczonych względów uważam, że zawsze warto wskazać w pozwie świadka, o przesłuchanie którego wnosimy, aby zabezpieczyć się przed ewentualnym niekorzystnym dla nas rozstrzygnięciem. Świadkowie nie są jedynymi dopuszczalnymi dowodami w postępowaniu w sprawie o rozwód, jednakże są oni źródłem dowodowym najbardziej obszernym. Strony mogą składać również inne wnioski dowodowe, np. dowód z dokumentu – w kontekście np. władzy rodzicielskiej, może być to potwierdzenie podjęcia terapii uzależnień i.t.p.

Zachęcam również do zapoznania się z pozostałymi wpisami na blogu dotyczącymi rozwodu zatytułowanymi „rozwód w Zamościu”.

Rozwód w Zamościu – pomocy prawnej udziela adwokat z Zamościa cz. I

Rozwód w Zamościu – pomocy prawnej udziela adwokat z Zamościa cz. II

Adwokat Radosław Kostrubiec Zamość 2017